Շատերն են պատմելու պատերազմի 44 օրերի մասին, եւ բոլոր հարցերի պատասխանները լինելու  են պետական դավաճանության քրեական գործի հատորների մեջ։ Այս մասին ֆեյսբուքյան «Ռեքվիեմ» շարքի երկրորդ մասում ասել է Սուրբ Աթոռում ՀՀ նախկին դեսպան Միքայել Մինասյանը։

«Իսկ հիմա պատերազմի 44 օրվա մասին, որոնք սխրանքի, հայրենասիրության,  անձնազոհության, բայց նաեւ լկտի ստի եւ դավաճանության 44 օրեր էին։ Այդ 44 օրվա ընթացքում մենք ապացուցեցինք, որ կարող ենք կռվել, բայց նաեւ ապացուցեցինք, որ կարող ենք կուրորեն հավատալ մի մարդու, որը 2,5 տարի խաբելուց բացի ոչինչ չի արել։ Ես այսօր, երբ պատմեմ պատերազմի 44 օրվա մասին, չեմ անդրադառնալու ռազմական գործողությունների իրարամերժ ու քաոտիկ շարժումներին, ես չեմ պատմելու, թե ինչպես Աննա Հակոբյանի կոնկրետ հրահանգներով, կոնկրետ ջարդեր են իրականացվել կոնկրետ գնդերում, ինչպես են հանձնվել գյուղեր։  Ես դա չեմ անելու, որպեսզի էլ ավելի չցավեցնեմ այն ծնողներին, որոնք խելագարված դեռ որոնում են իրենց զավակներին։ Ես չեմ պատմելու, թե ինչպես եւ ով հանձնեց Շուշին, ես նույնիսկ չեմ պատմելու, թե ինչպես նոյեմբերի 4-ին, գիշերվա ժամը 4-ին դուք փախցրեցիք ձեր բարձրաստիճան պաշտոնյաներին, որովհետեւ ամսի 4-ին, ժամը 6-ին Շուշին արդեն հայկական քաղաք չէր։

Շուշին ընկավ ամսի 5-ի վաղ առավոտյան։ Ես չեմ պատմելու, թե ինչո՞ւ են Նիկոլ Փաշինյանն ու Աննա Հակոբյանը հրահանգ տալիս գրավել Լելե Թեփե բարձունքը, որ ցույց տան, թե իրենք վերադարձնում են այն, ինչը, իրենց ասելով, Սերժ Սարգսյանը կորցրել էր։ Ես չեմ պատմելու, թե ինչպես էր Աննա Հակոբյանը բունկերում գոռում՝ «ուզում ա 5 հազար մարդ մորթվի, ուզում ա՝ 6 հազար մարդ մորթվի, մենք, մեկ ա, պետք ա էդ Լելե Թեփեն հետ բերենք»։ Ես չեմ պատմելու, վստահ եմ, որ պատմելու են ականատեսները։ Մենք տեսնում ենք, որ պրոցեսը  գնում է, գեներալ Մովսես Հակոբյանն արդեն պատմում է։ Շատերն են պատմելու, եւ այդ հարցերի պատասխանները լինելու  են պետական դավաճանության քրեական գործի հատորների մեջ։ Եվ ինձանից շատ ավելի գիտակ մարդիկ են պատմելու ռազմական գործողությունների մասին։ Ես չեմ պատմելու, թե ինչպես Նիկոլ Փաշինյանը, երբ Ռուսաստանից սկսեց գալ աներեւակայելի քանակի զենք ու զինամթերք, այն զինատեսակները, որ կարող էին փակել երկինքը, չէր թողնում, որ այդ զենքը Հայաստանից հասնի Արցախ։ Դրանց ցուցակները կան։

Ես չեմ պատմելու, որ Նիկոլ Փաշինյանը հատուկ, հետեւողական ձեւով զորքը սոված թողեց։ Ես չեմ պատմելու գողությունների մասին, որոնք եղել են այդ ընթացքում։ Ես չեմ պատմելու զինատեսակների մասին, որոնք պայթում էին մեր տղաների ձեռքերում, որովհետեւ ինչ-որ մեկը փող էր աշխատել։ Այդ ամենի մասին, վստահ եմ, կպատմեն շատերը», ասել է Սուրբ Աթոռում ՀՀ նախկին դեսպանը։

Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևն Արցախի օկուպացված Քարվաճառի շրջանի զորամասերից մեկում հայտարարել է, որ «պատերազմից հետո ադրբեջանական բանակն էլ ավելի է ուժեղացել թե՛ մատակարարումների, թե՛ մարտունակության առումով», գրում է Minval.az-ը։

«Մենք շարունակելու ենք լուրջ քայլեր ձեռնարկել մեր բանակը զարգացնելու ուղղությամբ: Նոր պայմանագրեր են կնքվել ամենաժամանակակից զենքի գնման համար։ Այդ պայմանագրերն արդեն կատարվում են, նոր սպառազինություններ ու ամենաժամանակակից տեխնիկա են մատակարարվում ու կմատակարարվեն Ադրբեջանին։ Մեր դիրքերը Հայաստանի հետ սահմանին էլ ավելի կամրապնդվեն: Եթե Հայաստանը սահմանների հստակեցման հարցում կրկին դիմի «իր մարտավարությանը» (չակերտները՝ Tert.am), փորձի ժամանակ ձգձգել, ապա ի վերջո կզղջա: Մենք ուշադիր հետևում ենք «ռևանշիստական ուժերի» (չակերտները՝ Tert.am) գործողություններին, որոնք փորձում են գլուխ բարձրացնել Հայաստանում»,- ասել է Ալիևը։

«Այս դեպքում գլխավոր խնդիրն է հասկանալ, թե հետպատերազմյան ժամանակահատվածում ինչ է արել Հայաստանը և ինչ է արել Ադրբեջանը, որպեսզի հասկանանք ռազմաքաղաքական, ուժերի հավասարակշռության առումով ի՞նչ իրավիճակ ունենք»,-հայտարարեց  «Պատիվ ունեմ» խմբակցության պատգամավոր Տիգրան Աբրահամյանը՝ իր դիտարկումները ներկայացնելով «Արցախի արդի մարտահրավերները․ Բերձորի հանձնում, նոր պատերա՞զմ» խորագրով հանրային քննարկման ժամանակ:

Նա նկատեց, որ հետպատերազմյան ժամանակահատվածում Ադրբեջանը հայտարարել է, որ իր ճանապարհը զինված ուժերի բարեփոխումն է թուրքական մոդելով, և դրանից կարճ ժամանակ անց սկսվել են համապատասխան գործընթացները թուրքական զինավարժարաններում:

«Այս պահի դրությամբ ունեն 5 ադրբեջանական զորամաս, որոնց սպայական և շարքային կազմերն առանձին-առանձին պատրաստություն են անցել Թուրքիայում: Դրանք հատուկ նշանակության խնդիրներ լուծող ստորաբաժանումներ են, որոնք արդեն տեղակայված են Քարվաճառի, Քաշաթաղի և Հադրութի հատվածներում»,-տեղեկացրեց Աբրահամյանը և եկավ այն մտահանգման, որ Ադրբեջանը ոչ միայն ավարտել է առաջին գծի կահավորումն, այլև իր զորամասերի վերկազմավարումը:

Նրա խոսքով՝ Ադրբեջանը լուծել է նաև իր համար մարտավարական և ռազմավարական բարձունքներում դիրքավորվելու խնդիր և առաջին գիծը բերել է համապատասխան վիճակի, ինչը ենթադրում է առանձին ենթակառուցվածքներ և ծառայության բնակականոն ընթացքի ապահովում, ինչպես նաև սահմանի տարբեր հատվածներում ծանր տեխնիկա է տեղակայել:

«Ծանր տեխնիկայի տեղակայման մասին ասում եմ, ոչ նրա համար, որ ակնարկեմ, թե առաջիկայում ռազմական գործողություններ են տեղի ունենալու, բայց ուզում եմ նշել, որ ադրբեջանում սահմանագծի ենթակառուցվածքների տեղակայման հարցն արդեն մի քանի էտապ անցել է»,-տեղեկացրեց ընդդիմադիր պատգամավորը:

Նրա խոսքով՝ Ադրբեջանը համալրումներ է կատարում, որով վերականգնում է 44-օրյա պատերազմի ընթացքում կորցրած զինտեխնիկայի մի մասը, բայց 2023 թվականից ականատես ենք լինելու տարբեր բնույթի ժամանակակից տեխնիկայի մատակարարումներին, որնց վերաբերյալ պայմանագրերն արդեն կնքվում են:

«Ադրբեջանում այս պահին տեղի ունեցող ռազմական փոփոխություններից կարելի է եզրակացնել, որ նրա հիմնական ուղղությունը հետախուզական և հարվածային ԱԹՍ-ներն են: Երկրորդ՝ տեսանելի է, որ Ադրբեջանը տարբեր բնույթի հեռահար հարվածային զինատեսակների ձեռք բերման պայմանավորվածությունների մեջ է, և երրորդ ուղղությունը հատուկ նշանակության ուժերի թվի կտրուկ մեծացումն է: Վերջիններս և առանձին բանակային կորպուսի կարգավիճակ ունեն և տարեբր բանակային կազմավորումների ստորաբաժանումներ են»,- տեղեկացրեց «Պատիվ ունեմ» խմբակցության պատգամավորը:

Անցնելով Հայաստանին՝ Աբրահամյանը հայտնեց, որ պատերազմից 2 ամիս հետո  է առաջին հայտարարությունն եղել ԶՈՒ բարեփոխումների մասին, բայց այս 1.5 տարվա ընթացքում իրական բարեփոխում որևէ մեկը չի տեսել:

«Այն փուլում, երբ մենք խոսում ենք Ադրբեջանի կողմից արդեն 5 զորամասի ձևավորման, հատուկ պատրաստության մասին, Հայաստանում դեռևս 1.5 տարի է պաշտպանության նախարարները, գլխավոր շտաբի պետերը, որնք անընդհատ կարճ ժամանակում իրար են փոխարինում, և քաղաքական ղեկավարությունը խոսում են զինված ուժերի բարեփոխումների մասին, բայց առարկայական որևէ բան չկա»,-նկատեց Աբրահամյանը և հայտարարեց, որ բարեփոխումների շրջանակներում վերջին քննարկումը վերաբերել է ՊՆ-ում և ԳՇ-ում կառուցվածքային փոփոխություններին:

Ըստ Տիգրան Աբրահամյանի՝ վերջին փոփոխությունները ներկայացվում են որպես բարեփոխումներ, բայց իրականության մեջ դրանց գլխավոր նպատակը ԶՈւ ԳՇ-ն կուսակցական ֆունկոցիոներների ուղիղ ենթակայության տակ պահելն է:

«Հայաստանի իշխանությունն այս պահին ԶՈՒ-երի հետ կապված ունի մեկ նպատակ, այն է՝ դրանք ամբողջությամբ պահել իրենց կուսակցական վերահսկողության ներքո և որևէ այլ ֆունկցիա, որը հայտարարվել և արվում է, ես չեմ տեսնում»,-հայտարարեց պատգամավորը և հավելեց. «Մինչ մենք խոսում ենք ադրբեջանական տեխնիկայի ձեռքբերումների, պայմանավորվածությունների և տեղակայումներիմ մասին, Հայաստանում դեռևս քննարկվու է առաջնագծում վրանները կրպակներով փոխարինելու հարցը: Հայաստանում զինծառայող է ոտքից վիրավորվում և մահանում է, որովհետև ճանապարհների բացակայության պայմաններում մինչև նրան դիքից իջեցնում ու հասցնում են հիվանդանոց արդեն կյանքը փրկել չի հաջողվում: Մենք խոսում ենք մի դեպքի մասին, երբ հայ զինծառայողը խոցվում է ադրբեջանցիների ուղիղ նշանառության տակ գտնվող վրանում»:

Տիգրան Աբրահամյանը հայտնեց, որ իշխանությունները ինչ փոփոխության մասին ասել են կա՛մ ստել են, կա՛մ այն սկսված է եղել մինչև 2018 թվականը և այդ պայմաններում ինքը զինված ուժերում չի տեսնում այն կոմպետենտ զինվորականին, որը կիրականացնի բարեփոխումները, առավել ևս, որ դեռ հարց է, թե ընդհանրապես ցանկություն կա այն անելու:

«Այս դեպքում գլխավոր խնդիրն է հասկանալ, թե հետպատերազմյան ժամանակահատվածում ինչ է արել Հայաստանը և ինչ է արել Ադրբեջանը, որպեսզի հասկանանք ռազմաքաղաքական, ուժերի հավասարակշռության առումով ի՞նչ իրավիճակ ունենք»,-հայտարարեց  «Պատիվ ունեմ» խմբակցության պատգամավոր Տիգրան Աբրահամյանը՝ իր դիտարկումները ներկայացնելով «Արցախի արդի մարտահրավերները․ Բերձորի հանձնում, նոր պատերա՞զմ» խորագրով հանրային քննարկման ժամանակ:

Նա նկատեց, որ հետպատերազմյան ժամանակահատվածում Ադրբեջանը հայտարարել է, որ իր ճանապարհը զինված ուժերի բարեփոխումն է թուրքական մոդելով, և դրանից կարճ ժամանակ անց սկսվել են համապատասխան գործընթացները թուրքական զինավարժարաններում:

«Այս պահի դրությամբ ունեն 5 ադրբեջանական զորամաս, որոնց սպայական և շարքային կազմերն առանձին-առանձին պատրաստություն են անցել Թուրքիայում: Դրանք հատուկ նշանակության խնդիրներ լուծող ստորաբաժանումներ են, որոնք արդեն տեղակայված են Քարվաճառի, Քաշաթաղի և Հադրութի հատվածներում»,-տեղեկացրեց Աբրահամյանը և եկավ այն մտահանգման, որ Ադրբեջանը ոչ միայն ավարտել է առաջին գծի կահավորումն, այլև իր զորամասերի վերկազմավարումը:

Նրա խոսքով՝ Ադրբեջանը լուծել է նաև իր համար մարտավարական և ռազմավարական բարձունքներում դիրքավորվելու խնդիր և առաջին գիծը բերել է համապատասխան վիճակի, ինչը ենթադրում է առանձին ենթակառուցվածքներ և ծառայության բնակականոն ընթացքի ապահովում, ինչպես նաև սահմանի տարբեր հատվածներում ծանր տեխնիկա է տեղակայել:

«Ծանր տեխնիկայի տեղակայման մասին ասում եմ, ոչ նրա համար, որ ակնարկեմ, թե առաջիկայում ռազմական գործողություններ են տեղի ունենալու, բայց ուզում եմ նշել, որ ադրբեջանում սահմանագծի ենթակառուցվածքների տեղակայման հարցն արդեն մի քանի էտապ անցել է»,-տեղեկացրեց ընդդիմադիր պատգամավորը:

Նրա խոսքով՝ Ադրբեջանը համալրումներ է կատարում, որով վերականգնում է 44-օրյա պատերազմի ընթացքում կորցրած զինտեխնիկայի մի մասը, բայց 2023 թվականից ականատես ենք լինելու տարբեր բնույթի ժամանակակից տեխնիկայի մատակարարումներին, որնց վերաբերյալ պայմանագրերն արդեն կնքվում են:

«Ադրբեջանում այս պահին տեղի ունեցող ռազմական փոփոխություններից կարելի է եզրակացնել, որ նրա հիմնական ուղղությունը հետախուզական և հարվածային ԱԹՍ-ներն են: Երկրորդ՝ տեսանելի է, որ Ադրբեջանը տարբեր բնույթի հեռահար հարվածային զինատեսակների ձեռք բերման պայմանավորվածությունների մեջ է, և երրորդ ուղղությունը հատուկ նշանակության ուժերի թվի կտրուկ մեծացումն է: Վերջիններս և առանձին բանակային կորպուսի կարգավիճակ ունեն և տարեբր բանակային կազմավորումների ստորաբաժանումներ են»,- տեղեկացրեց «Պատիվ ունեմ» խմբակցության պատգամավորը:

Անցնելով Հայաստանին՝ Աբրահամյանը հայտնեց, որ պատերազմից 2 ամիս հետո  է առաջին հայտարարությունն եղել ԶՈՒ բարեփոխումների մասին, բայց այս 1.5 տարվա ընթացքում իրական բարեփոխում որևէ մեկը չի տեսել:

«Այն փուլում, երբ մենք խոսում ենք Ադրբեջանի կողմից արդեն 5 զորամասի ձևավորման, հատուկ պատրաստության մասին, Հայաստանում դեռևս 1.5 տարի է պաշտպանության նախարարները, գլխավոր շտաբի պետերը, որնք անընդհատ կարճ ժամանակում իրար են փոխարինում, և քաղաքական ղեկավարությունը խոսում են զինված ուժերի բարեփոխումների մասին, բայց առարկայական որևէ բան չկա»,-նկատեց Աբրահամյանը և հայտարարեց, որ բարեփոխումների շրջանակներում վերջին քննարկումը վերաբերել է ՊՆ-ում և ԳՇ-ում կառուցվածքային փոփոխություններին:

Ըստ Տիգրան Աբրահամյանի՝ վերջին փոփոխությունները ներկայացվում են որպես բարեփոխումներ, բայց իրականության մեջ դրանց գլխավոր նպատակը ԶՈւ ԳՇ-ն կուսակցական ֆունկոցիոներների ուղիղ ենթակայության տակ պահելն է:

«Հայաստանի իշխանությունն այս պահին ԶՈՒ-երի հետ կապված ունի մեկ նպատակ, այն է՝ դրանք ամբողջությամբ պահել իրենց կուսակցական վերահսկողության ներքո և որևէ այլ ֆունկցիա, որը հայտարարվել և արվում է, ես չեմ տեսնում»,-հայտարարեց պատգամավորը և հավելեց. «Մինչ մենք խոսում ենք ադրբեջանական տեխնիկայի ձեռքբերումների, պայմանավորվածությունների և տեղակայումներիմ մասին, Հայաստանում դեռևս քննարկվու է առաջնագծում վրանները կրպակներով փոխարինելու հարցը: Հայաստանում զինծառայող է ոտքից վիրավորվում և մահանում է, որովհետև ճանապարհների բացակայության պայմաններում մինչև նրան դիքից իջեցնում ու հասցնում են հիվանդանոց արդեն կյանքը փրկել չի հաջողվում: Մենք խոսում ենք մի դեպքի մասին, երբ հայ զինծառայողը խոցվում է ադրբեջանցիների ուղիղ նշանառության տակ գտնվող վրանում»:

Տիգրան Աբրահամյանը հայտնեց, որ իշխանությունները ինչ փոփոխության մասին ասել են կա՛մ ստել են, կա՛մ այն սկսված է եղել մինչև 2018 թվականը և այդ պայմաններում ինքը զինված ուժերում չի տեսնում այն կոմպետենտ զինվորականին, որը կիրականացնի բարեփոխումները, առավել ևս, որ դեռ հարց է, թե ընդհանրապես ցանկություն կա այն անելու:

Դոլարի ու եվրոյի փոխարժեքը հայկական դրամի համեմատ շարունակում է գահավիժել, փոխարենն աճում է ռուբլու գինը։ Վերջին ամիսներին դրամը արժևորվել է մոտ 20 տոկոսով, ինչը նշանակում է՝ արտարժույթի շուկայում տեղի ունեցող գործընթացները պետք է հանգեցնեին նրան, որ Հայաստանում գնաճի որոշակի զսպում տեղի ունենար, քանի որ առաջին անհրաժեշտության ապրանքների մեծ մասը ներկրվում է, իսկ դրանք դոլարով են գնվում։

Այդուհանդերձ, մեր երկրում գները շարունակում են բարձրանալ, ինչը քաղաքացիներին ստիպում է վերանայել առևտուրը՝ կրճատել ցանկը կամ ապրանքները փոխարինել ավելի էժան ապրանքներով։ Ըստ Կենտրոնական բանկի՝ մայիսին գնաճը կազմել է 9 տոկոս, որը չափազանց բարձր թիվ է Հայաստանի տնտեսության համար։

Գնաճը հատկապես բացասաբար է ազդում արտահանողների և դոլարով գումար ստացողների վրա։

Ի՞նչը նպաստեց դրամի արժևորմանը։ «Ամբերդ» հետազոտական կենտրոնի փորձագետ  Հայկ Բեջանյանը մի քանի գործոններ է առանձնացնում:

Նրա խոսքով՝ դոլար-դրամ փոխարժեքը շուրջ 20%-ով փոփոխության է ենթարկվել, ինչը հիմք է տալիս եզրահանգելու, որ արժութային շուկայում տեղի են ունեցել որոշակի ֆունդամենտալ փոփոխություններ։

Դրանք, ըստ տնտեսագետի, պետք է երկու խմբի բաժանել։ Առաջինը պայմանավորված է նրանով, որ ուկրաինական իրադարձությունների ու արևմտյան սահմանափակումների հետևանքով Հայաստան են ժամանել մեծ թվով ռուսաստանցիներ, իսկ դա իր հերթին ավելացրել է փոխանցումների հոսքը դեպի Հայաստան։

Դրամի արժևորման հիմնական փուլը, Հայկ Բեջանյանի գնահատմամբ, սկսվել է  Հայաստան արտարժույթի հոսքերի մեծացմամբ։

«Տրանսֆերտների ծավալներն ավելացել են, իսկ դա հանգեցրել է մեր երկրում արտարժույթի ծավալների ավելացման։ Որքան շուկայում ավելանում է արտարժույթի քանակը, այդքան դա որոշակի ճնշումներ է ունենում փոխարժեքի վրա։ Մեր երկրում վարում են լողացող փոխարժեքի քաղաքականություն, որի պայմաններում դրամի փոխարժեքը ձևավորվում է ազատ շուկայում` արտարժույթի առաջարկի ու պահանջարկի փոխազդեցությամբ»,- ասաց տնտեսագետը։

Դրամի արժևորման համար գործոն է նաև տուրիստական սեզոնը, զբոսաշրջիկների մուտքը Հայաստան: Այդ գործոններով պայմանավորված՝ մեծացել է դոլարի քանակը մեր երկրում և նվազել է դրա արժեքը։

Հայկ Բեջանյանի խոսքով՝ մյուս գործոնը կապված է ռուսական ռուբլու կայունացման հետ։ «Ռուս-ուկրաինական համակարտության սկզբնական ժամանակահատվածում ռուբլին բավական խոցելի էր, և փոխարժեքը զգալի անկում ապրեց, բայց վերջին շրջանում ՌԴ վարած քաղաքականոթյան արդյունքում՝ ռուսական ռուբլու կիրառականությունն ավելի բարձրացավ։ Նախ արևմուտքի կողմից սահմանված պատժամիջոցների պայմաններում Ռուսաստանում նվազել է հետաքրքրությունը ԱՄՆ դոլարի նկատմամբ, ինչը նշանակում է, որ բարձրացել է ռուբլու նկատմամբ պահանջարկը»,- ասաց նա։

Տնտեսագետը նշեց, որ մեր երկրում նույնպես կա դոլարի նկատմամբ պահանջարկի նվազում՝ հիշեցնելով, որ գազի դիմաց այսօր Հայաստանը ռուսական ռուբլով է վճարում, այսինքն՝ ներքին շուկայում դոլարի պահանջարկը նվազել է, իսկ ռուբլու նկատմամբ՝ ավելացել։ «Բնական է, որ այս ամենն իր ազդեցություն է թողնելու»,- ընդգծեց նա։

Ինչ վերաբերում է գնաճին, Հայկ Բեջանյանն ասաց, որ փոխարժեքը գնաճը խթանող կամ գնաճը զսպող գործոններից մեկն է: Նրա խոսքով՝ երբ դոլարը արժևորվում է, ներմուծվող ապրանքների գներն անմիջապես բարձրանում են, իսկ այսօր հակառակ երևույթն է. դոլարն արժեզրկվում է, որ բայց գների անկում չի նկատվում։

«Այստեղ պետք է երկու կարևոր հանգամանքի վրա ուշադրություն դարձնել։ Առաջինն այն է, որ ռուս-ուկրաինական հակամարտության ֆոնին հումքային և պարենային ապրանքների միջազգային շուկաներում շարունակում են դիտվել բարձր գնաճային զարգացումներ, քանի որ լոգիստիկ շուկաներում լուրջ խաթարումներ են առաջացել, ինչն էլ իր հերթին բարձրացրել է համաշխարհային գները։ Այսինքն՝ ներմուծվող ապրանքների գները կապված են միջազգային գների հետ, հետո նոր փոխարժեքի։ Երբ համադրում ենք միջազգային գների աճն  և մեր երկրում փոխարժեքի փոփոխությունները, ապա տեսնում ենք, որ եթե դրամի արժևորումը չլիներ, ապա գնաճն ավելի բարձր կլիներ, քան ներկայում է»,- ընդգծեց նա։

Հայկ Բեջանյանը նշեց, որ թեև կան որոշակի ապրանքատեսակներ, որոնց միջազգային գները նվազել են, այդուհանդերձ, Հայաստանում սպառողները շարունակում է թանկ գնով այն ձեռք բերել։ Այստեղ, ըստ նրա, գործ ունենք տնտեսվարողների վարքագծի հետ։

«Երբ միջազգային շուկայում գներն աճում են, ապա տնտեսվարողները շատ արագ գները բարձացնում են, իսկ հակառակ պրոցեսի ժամանակ նրանք սպասողական վարքագիծ են որդեգրում, հետո միայն քայլեր են ձեռնարկում ապրանքնների գների էժանացման ուղղությամբ»,- ասաց նա։

Տնտեսագետ խոսքով՝ ստեղծված իրավիճակոմ հատկապես տուժում են արտահանողները, քանի որ որքան արժեզրկվում է արտարժույթն, այդքանով արտահանողները կորցնում են իրենց մրցակցությունը արտաքին շուկաներում։

Այս իրավիճակում ինչ քայլեր պետք է ձեռնարկի կառավարությունը։ Տնտեսագետը նշեց, որ Հայաստանում գնաճի նպատակադրման քաղաքականություն են վարում և այս առումով Կենտրոնական բանկն ունի ընտրության երկու տարբերակ։ Մի տարբերակն այն է, որ ճիշտ գնաճային միջավայր ստեղծի, որի համաձայն՝ դրամի առաջարկն ավելացնելու միջոցով փորձի բալանսավորել ֆինանսական շուկայի զարգացումները և ազդել փոխարժեքի վրա։

«Սակայն այս մոտեցումն առանց այն էլ բարձր գնաճային միջավայրում էլ ավելի գները կբարձրանան։ Եթե դրա արդյունքում արտահանողների բեռը կթեթևացնեն, ապա հասարակության ավելի լայն շերտերի մոտ ավելի մեծ խնդիրներ կստեղծվի։ Սա է պատճառը, որ ԿԲ-ն չի գնում այս ճանապարհով։

Մյուս մոտեցումն այն է, որ ԿԲ-ն փորձի շուկայում ավելացած արտարժույթի ծավալները պահի ռեզերվներում և այդպես ազդի փոխարժեքի վրա, սակայն սա այդքան էլ արդյունավետ չէ, քանի որ նախ պետք է հասկանալ, թե արդյոք այդ հոսքերը կարճաժամկետ բնույթ են կրում, թե երկարաժամկետ»,- նշեց Հայկ Բեջանյանը։

Նշենք, որ այսօր ԱՄՆ դոլարի փոխարժեքը հատեց 400 դրամի շեմը։ Հայաստանի բանկերում դոլարը գնում են միջինը 400.88 դրամով, վաճառում՝ նվազագույնը 409 դրամով:
 

Երեւանի ընդհանուր իրավասության դատարանն այսօր՝ հունիսի 30-ին, Ազգային ժողովի նախկին պատգամավոր, «Ալրաղացի Լյովիկ» մականունով հայտնի Լեւոն Սարգսյանին դատապարտեց 9 տարվա ազատազրկման։

Դատարանը նրան մեղավոր ճանաչեց Մաքսային կոմիտեի նախկին պետ Արմեն Ավետիսյանի առանձնատան վրա 14 տարի առաջ կատարված ավազակային հարձակումը պատվիրելու եւ կազմակերպելու համար:

Նրա փեսան՝ Սուրեն Ղազարյանը, դատապարտվեց 8 տարվա ազատազրկման։ Դատարանը կալանքի տակ գտնվելու ժամկետը միացրեց իրար եւ վերջնական պատիժ նշանակեց 7 տարի 11 ամիս 26 օր ժամկետով ազատազրկումը։

Հիշեցնենք, որ Լեւոն Սարգսյանը մեղադրվում է մոտ 12 տարի առաջ Մաքսային կոմիտեի նախկին ղեկավար Արմեն Ավետիսյանի առանձնատան վրա կատարված ավազակային հարձակումը պատվիրելու մեջ։

Ըստ մեղադրանքի՝ նախկին պատգամավորը մասնակցելով ՀՀ քաղաքացիներ Արա Կարապետյանի եւ Արմեն Նիկողոսյանի ստեղծած հանցավոր համագործակցությանը, առանձնապես խոշոր չափերով գույք հափշտակելու նպատակով պատվիրել եւ ղեկավարել է կազմակերպված խմբի կողմից 2008 թվականի հոտկեմբերի 27-ին ՀՀ ԿԱ մասքային պետական կոմիտեի նախկին նախագահ Արմեն Ավետիսյանին պատկանող, Երեւան քաղաքի Իսահակյան փողոցի թիվ 34 «բ» հասցեում գտնվող առանձնատան վրա ավազակային հարձակման կատարումը: Նրա նկատմամբ հետախուզում էր հայտարարվել 2018 թվականի հոկտեմբերից։ 2019-ի նոյեմբերին Սարգսյանը Մոսկվայում հայտնաբերվել եւ տեղափոխվել է Հայաստան։